ข้อสอบ บทที่ 5
1)
อะไรคือความหวัง ความหวังเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เพราะอะไร ส่วนตัวแล้วผมคิดว่าความหวังเป็นสัญลักษณ์ของความไร้เดียงสา เพราะคนที่เคยเจ็บปวดกับความผิดหวังมาแล้วย่อมบอกตัวเองว่าไม่ควรคาดหวัง หรืออย่างน้อยก็ควรลดความคาดหวังลง แต่ความหวังเป็นเรื่องที่ห้ามยาก มันเกิดขึ้นของมันเอง ที่แปลกก็คือทุกครั้งที่มีความหวัง เราจะมีพลังกลับไปเยาว์วัยอีกครั้ง แววตาเราจะเปลี่ยนไป หัวใจเต้นแรง เลือดลมสูบฉีด
“ความหวัง” เกิดขึ้นพร้อม “ความรัก” เรารักเราจึงคาดหวัง ไม่ว่ากับคนหรืองานหรือเรื่องต่างๆ ในชีวิต เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งนั้น หลอมรวมตัวเองเข้ากับสิ่งนั้นเป็นเนื้อเดียวกัน คาดหวังในเรื่องนั้นในสิ่งนั้น ถึงที่สุดแล้วคือความหวังกับตัวเอง หากสมหวัง เราก็จะเป็นคนที่เรารัก เป็นคนที่เราอยากเป็น
ข้อใดเป็นประโยคใจความสำคัญของข้อความตอนนี้
“ความหวัง” เกิดขึ้นพร้อม “ความรัก” เรารักเราจึงคาดหวัง ไม่ว่ากับคนหรืองานหรือเรื่องต่างๆ ในชีวิต เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งนั้น หลอมรวมตัวเองเข้ากับสิ่งนั้นเป็นเนื้อเดียวกัน คาดหวังในเรื่องนั้นในสิ่งนั้น ถึงที่สุดแล้วคือความหวังกับตัวเอง หากสมหวัง เราก็จะเป็นคนที่เรารัก เป็นคนที่เราอยากเป็น
ข้อใดเป็นประโยคใจความสำคัญของข้อความตอนนี้
ก.
ความหวังเป็นสัญลักษณ์ของความไร้เดียงสา
ข.
ความหวังเป็นเรื่องที่ห้ามยาก มันเกิดขึ้นของมันเอง
ค.
ทุกครั้งที่มีความหวังเราจะมีพลังกลับไปเยาว์วัยอีกครั้ง
ง.
เรารักเราจึงคาดหวัง ไม่ว่ากับคนหรืองาน หรือเรื่องต่างๆ ในชีวิต
2)
อะไรคือความหวัง ความหวังเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เพราะอะไร ส่วนตัวแล้วผมคิดว่าความหวังเป็นสัญลักษณ์ของความไร้เดียงสา เพราะคนที่เคยเจ็บปวดกับความผิดหวังมาแล้วย่อมบอกตัวเองว่าไม่ควรคาดหวัง หรืออย่างน้อยก็ควรลดความคาดหวังลง แต่ความหวังเป็นเรื่องที่ห้ามยาก มันเกิดขึ้นของมันเอง ที่แปลกก็คือทุกครั้งที่มีความหวัง เราจะมีพลังกลับไปเยาว์วัยอีกครั้ง แววตาเราจะเปลี่ยนไป หัวใจเต้นแรง เลือดลมสูบฉีด
“ความหวัง” เกิดขึ้นพร้อม “ความรัก” เรารักเราจึงคาดหวัง ไม่ว่ากับคนหรืองานหรือเรื่องต่างๆ ในชีวิต เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งนั้น หลอมรวมตัวเองเข้ากับสิ่งนั้นเป็นเนื้อเดียวกัน คาดหวังในเรื่องนั้นในสิ่งนั้น ถึงที่สุดแล้วคือความหวังกับตัวเอง หากสมหวัง เราก็จะเป็นคนที่เรารัก เป็นคนที่เราอยากเป็น
ข้อใดไม่ใช่ข้อสนับสนุนของผู้เขียนที่ปรากฏในข้อความตอนนี้
“ความหวัง” เกิดขึ้นพร้อม “ความรัก” เรารักเราจึงคาดหวัง ไม่ว่ากับคนหรืองานหรือเรื่องต่างๆ ในชีวิต เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งนั้น หลอมรวมตัวเองเข้ากับสิ่งนั้นเป็นเนื้อเดียวกัน คาดหวังในเรื่องนั้นในสิ่งนั้น ถึงที่สุดแล้วคือความหวังกับตัวเอง หากสมหวัง เราก็จะเป็นคนที่เรารัก เป็นคนที่เราอยากเป็น
ข้อใดไม่ใช่ข้อสนับสนุนของผู้เขียนที่ปรากฏในข้อความตอนนี้
ก.
ความหวังเป็นสิ่งแสดงให้เห็นความไร้เดียงสาของมนุษย์
ข.
ความเจ็บปวดที่เกิดจากความผิดหวังมีเหตุเพราะคาดหวังสูง
ค.
ความหวังทำให้คนกลับไปมีความสดชื่นในชีวิตอีกครั้ง
ง.
ความสำเร็จจากสิ่งที่คาดหวังสร้างความสุขให้แก่ตัวเอง
3)
ความหวังเกิดกับสิ่งที่เราเชื่อว่าเราสามารถสร้างให้เกิดขึ้นจริงได้ เรามีผลต่อสิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงมันได้ ลงมือทำมันได้ ทำมันให้สำเร็จได้ เราอยากเห็นมันเป็นจริง เรารัก “ภาพสุดท้าย” นั้น และภาพสุดท้ายนั้นมักมีเราอยู่ในนั้นด้วยเสมอ เมื่อรักแล้ว เราจึงจะหลอมรวมตัวเองเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งที่รัก และเมื่อ “ภาพสุดท้าย” ไม่เป็นไปตามที่หวังไว้เราจึงเจ็บปวด เหมือนตัวตนเราพังทลายไปพร้อมๆ สิ่งที่หวัง
ความผิดหวังทำให้เรากลับมาเป็น “ผู้ใหญ่” อีกครั้ง เติบโตจากวุฒิภาวะว่าเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างในโลกใบนี้ได้ใจเต้นช้าลง แววตาสงบขึ้น มีสติ ไม่เพ้อคลั่งเพราะความรักในสิ่งนั้นอีกต่อไป กระทั่งตักเตือนตัวเองว่าอย่าคาดหวังให้มากนัก และระวังความรักให้ดี กระนั้นเมื่อความรักในใครสักคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง ถ้ามันมากพอ เราจะกล้าหวังอีกหน แล้วเราจะเข้าสู่โหมดไร้เดียงสาอีกครา เราจะวาด “ภาพสุดท้าย” แบบไม่กลัวเสียใจอีกครั้ง
ข้อใดเป็นข้อคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน
ความผิดหวังทำให้เรากลับมาเป็น “ผู้ใหญ่” อีกครั้ง เติบโตจากวุฒิภาวะว่าเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างในโลกใบนี้ได้ใจเต้นช้าลง แววตาสงบขึ้น มีสติ ไม่เพ้อคลั่งเพราะความรักในสิ่งนั้นอีกต่อไป กระทั่งตักเตือนตัวเองว่าอย่าคาดหวังให้มากนัก และระวังความรักให้ดี กระนั้นเมื่อความรักในใครสักคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง ถ้ามันมากพอ เราจะกล้าหวังอีกหน แล้วเราจะเข้าสู่โหมดไร้เดียงสาอีกครา เราจะวาด “ภาพสุดท้าย” แบบไม่กลัวเสียใจอีกครั้ง
ข้อใดเป็นข้อคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน
ก.
ความหวังเกิดกับสิ่งที่เราเชื่อว่าเราสามารถสร้างให้เกิดขึ้นจริงได้
ข.
เมื่อรักแล้ว เราจึงจะหลอมรวมตัวเองเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งที่รัก
ค.
เมื่อไม่เป็นไปตามที่หวังไว้ เราจึงเจ็บปวดเหมือนตัวตนเราพังทลายไป
ง.
ความผิดหวังทำให้เรากลับมาเป็น “ผู้ใหญ่” อีกครั้ง
4)
ความหวังเกิดกับสิ่งที่เราเชื่อว่าเราสามารถสร้างให้เกิดขึ้นจริงได้ เรามีผลต่อสิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงมันได้ ลงมือทำมันได้ ทำมันให้สำเร็จได้ เราอยากเห็นมันเป็นจริง เรารัก “ภาพสุดท้าย” นั้น และภาพสุดท้ายนั้นมักมีเราอยู่ในนั้นด้วยเสมอ เมื่อรักแล้ว เราจึงจะหลอมรวมตัวเองเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งที่รัก และเมื่อ “ภาพสุดท้าย” ไม่เป็นไปตามที่หวังไว้เราจึงเจ็บปวด เหมือนตัวตนเราพังทลายไปพร้อมๆ สิ่งที่หวัง
ความผิดหวังทำให้เรากลับมาเป็น “ผู้ใหญ่” อีกครั้ง เติบโตจากวุฒิภาวะว่าเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างในโลกใบนี้ได้ใจเต้นช้าลง แววตาสงบขึ้น มีสติ ไม่เพ้อคลั่งเพราะความรักในสิ่งนั้นอีกต่อไป กระทั่งตักเตือนตัวเองว่าอย่าคาดหวังให้มากนัก และระวังความรักให้ดี กระนั้นเมื่อความรักในใครสักคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง ถ้ามันมากพอ เราจะกล้าหวังอีกหน แล้วเราจะเข้าสู่โหมดไร้เดียงสาอีกครา เราจะวาด “ภาพสุดท้าย” แบบไม่กลัวเสียใจอีกครั้ง
“ภาพสุดท้าย” ในข้อความตอนนี้มีความหมายเดียวกับข้อใด
ความผิดหวังทำให้เรากลับมาเป็น “ผู้ใหญ่” อีกครั้ง เติบโตจากวุฒิภาวะว่าเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างในโลกใบนี้ได้ใจเต้นช้าลง แววตาสงบขึ้น มีสติ ไม่เพ้อคลั่งเพราะความรักในสิ่งนั้นอีกต่อไป กระทั่งตักเตือนตัวเองว่าอย่าคาดหวังให้มากนัก และระวังความรักให้ดี กระนั้นเมื่อความรักในใครสักคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง ถ้ามันมากพอ เราจะกล้าหวังอีกหน แล้วเราจะเข้าสู่โหมดไร้เดียงสาอีกครา เราจะวาด “ภาพสุดท้าย” แบบไม่กลัวเสียใจอีกครั้ง
“ภาพสุดท้าย” ในข้อความตอนนี้มีความหมายเดียวกับข้อใด
ก.
ผลลัพธ์
ข.
เป้าหมาย
ค.
ความตาย
ง.
ความสมหวัง
5)
แต่ถ้าลองได้ผิดหวังมาหลายครั้งแล้ว เราจะรู้เองว่า “ภาพสุดท้าย” ย่อมไม่เป็นไปตามที่เราวาดไว้ทั้งหมด แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เราไม่ควรจินตนาการถึงภาพสุดท้ายที่สวยงามที่สุด มันกลับทำให้เราไม่กลัวที่จะหวัง เพราะเข้าใจธรรมชาติของความคาดหวังแล้วและถึงที่สุด ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่สมหวังหรือผิดหวังมากเท่ากับที่เรายังมีความหวัง เพราะมันทำให้เรารู้สึกได้ถึงชีวิต ถึงความหมายของการมีชีวิต หวังโดยไม่กลัวผิดหวัง ผิดหวังซ้ำๆ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดามันไม่ได้เจ็บปวดน้อยลง แต่เรารับมือมันได้ดีขึ้นเหมือนยังคงเจ็บตอนหกล้ม แต่ไม่ตกอกตกใจเหมือนตอนล้มครั้งแรก
สิ่งที่น่าดีใจที่สุดที่เรายังมีความหวังก็คือ มันหมายความว่า เรายังหล้าที่จะรักและการที่จะรักแบบหมดหัวใจนั้นต้องใช้ความไร้เดียงสาราวกับว่าโลกนี้ไม่มีความผิดหวัง
ข้อความใดกล่าวสรุปได้ถูกต้อง
สิ่งที่น่าดีใจที่สุดที่เรายังมีความหวังก็คือ มันหมายความว่า เรายังหล้าที่จะรักและการที่จะรักแบบหมดหัวใจนั้นต้องใช้ความไร้เดียงสาราวกับว่าโลกนี้ไม่มีความผิดหวัง
ข้อความใดกล่าวสรุปได้ถูกต้อง
ก.
เราควรใช้ความผิดหวังเป็นกำลังใจให้แก่ชีวิต
ข.
ความหวังทำให้ชีวิตของคนมีคุณค่าจึงอย่าหมดหวัง
ค.
การเรียนรู้จากความผิดหวังจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น
ง.
เมื่อเรามีความหวังเราก็จะสดใสและมีชีวิตชีวา
6)
แต่ถ้าลองได้ผิดหวังมาหลายครั้งแล้ว เราจะรู้เองว่า “ภาพสุดท้าย” ย่อมไม่เป็นไปตามที่เราวาดไว้ทั้งหมด แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เราไม่ควรจินตนาการถึงภาพสุดท้ายที่สวยงามที่สุด มันกลับทำให้เราไม่กลัวที่จะหวัง เพราะเข้าใจธรรมชาติของความคาดหวังแล้วและถึงที่สุด ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่สมหวังหรือผิดหวังมากเท่ากับที่เรายังมีความหวัง เพราะมันทำให้เรารู้สึกได้ถึงชีวิต ถึงความหมายของการมีชีวิต หวังโดยไม่กลัวผิดหวัง ผิดหวังซ้ำๆ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดามันไม่ได้เจ็บปวดน้อยลง แต่เรารับมือมันได้ดีขึ้นเหมือนยังคงเจ็บตอนหกล้ม แต่ไม่ตกอกตกใจเหมือนตอนล้มครั้งแรก
สิ่งที่น่าดีใจที่สุดที่เรายังมีความหวังก็คือ มันหมายความว่า เรายังหล้าที่จะรักและการที่จะรักแบบหมดหัวใจนั้นต้องใช้ความไร้เดียงสาราวกับว่าโลกนี้ไม่มีความผิดหวัง
จากข้อคิดเห็นของผู้เขียนในตอนนี้ ข้อใดต่อไปนี้กล่าวได้สมเหตุสมผล
สิ่งที่น่าดีใจที่สุดที่เรายังมีความหวังก็คือ มันหมายความว่า เรายังหล้าที่จะรักและการที่จะรักแบบหมดหัวใจนั้นต้องใช้ความไร้เดียงสาราวกับว่าโลกนี้ไม่มีความผิดหวัง
จากข้อคิดเห็นของผู้เขียนในตอนนี้ ข้อใดต่อไปนี้กล่าวได้สมเหตุสมผล
ก.
อดีตแปลว่าผ่านไป อย่ามัวแต่เอาหัวใจผูกไว้กับเรื่องเดิมๆ
ข.
รักคนอื่นไม่เป็นไร แต่อย่าใจร้ายกับตัวเอง
ค.
สู้ให้สุดมือ ถ้ายังไม่ได้ “ถือ” ก็คงต้อง “ปล่อย” และ “วาง”
ง.
หลายเรื่องในชีวิตยิ่งคิดยิ่งแย่ ทางแก้ก็แค่ “อย่าไปคิด”
7)
คำประพันธ์ต่อไปนี้ ใช้ตอบคำถาม
คำประพันธ์ข้างต้นนี้ ควรตั้งชื่อว่าอะไร
| กลางสนามรบนามสนามโลก หนึ่งพระคุณคงมั่นมิผันแปร อานุภาพแห่งสองมือแม่คือดาบ กี่ปัญหาทุกข์ร้อนล้วนผ่อนเบา สายใยรักถักทอก่อโล่แกร่ง อุทิศแดทั้งดวงด้วยห่วงใย ทิพย์คำสอนเพียงเกราะทองคุ้มครองลูก ชี้ถูกผิดปูแนวทางสร้างชีวา จึงเกิดคนเต็มคนบนแหล่งหล้า แม่สร้างลูก…ลูกสร้างชาติ…ประกาศคำ ประจักษ์ชัดสังคมดีเพราะมีแม่ คือ “วีรสตรี” มั่นขวัญกมล | ล้วนสุขโศกเปลี่ยนผ่านกาลกระแส คือ “วีรสตรี” แท้ “แม่” ของเรา คอยปรามปราบอวิชชาฆ่าขลาดเขลา ท่านปัดเป่าทุกข์ผองประคองใจ ทุ่มเทแรงเลี้ยงดูเป็นผู้ให้ ป้องกันภัยเลวร้ายกล้ำกรายมา แม่ฝังปลูกความดีทวีค่า มอบปัญญาเปี่ยมความรู้คู่คุณธรรม พัฒนาสังคมให้ไม่ตกต่ำ โลกเลิศล้ำด้วยศรัทธามารดาดล กราบรักแท้…กตัญญูเชิดชูผล ลูกทุกคนน้อมบูชิตนิจนิรันดร์ |
คำประพันธ์ข้างต้นนี้ ควรตั้งชื่อว่าอะไร
ก.
พลังรักจากแม่คือรักแท้เพื่อสังคม
ข.
แม่ดีคือวีรสตรีของสังคม
ค.
แม่ผู้เป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่กลางใจลูก
ง.
โลกงาม สังคมดี เพราะมีแม่
8)
คำประพันธ์ต่อไปนี้ ใช้ตอบคำถาม
ข้อใดต่อไปนี้ แบ่งจังหวะการอ่านบทร้อยกรองไม่ถูกต้อง
| กลางสนามรบนามสนามโลก หนึ่งพระคุณคงมั่นมิผันแปร อานุภาพแห่งสองมือแม่คือดาบ กี่ปัญหาทุกข์ร้อนล้วนผ่อนเบา สายใยรักถักทอก่อโล่แกร่ง อุทิศแดทั้งดวงด้วยห่วงใย ทิพย์คำสอนเพียงเกราะทองคุ้มครองลูก ชี้ถูกผิดปูแนวทางสร้างชีวา จึงเกิดคนเต็มคนบนแหล่งหล้า แม่สร้างลูก…ลูกสร้างชาติ…ประกาศคำ ประจักษ์ชัดสังคมดีเพราะมีแม่ คือ “วีรสตรี” มั่นขวัญกมล | ล้วนสุขโศกเปลี่ยนผ่านกาลกระแส คือ “วีรสตรี” แท้ “แม่” ของเรา คอยปรามปราบอวิชชาฆ่าขลาดเขลา ท่านปัดเป่าทุกข์ผองประคองใจ ทุ่มเทแรงเลี้ยงดูเป็นผู้ให้ ป้องกันภัยเลวร้ายกล้ำกรายมา แม่ฝังปลูกความดีทวีค่า มอบปัญญาเปี่ยมความรู้คู่คุณธรรม พัฒนาสังคมให้ไม่ตกต่ำ โลกเลิศล้ำด้วยศรัทธามารดาดล กราบรักแท้…กตัญญูเชิดชูผล ลูกทุกคนน้อมบูชิตนิจนิรันดร์ |
ข้อใดต่อไปนี้ แบ่งจังหวะการอ่านบทร้อยกรองไม่ถูกต้อง
ก.
อานุภาพแห่ง / สองมือ / แม่คือดาบ
ข.
ทิพย์คำสอน / เพียงเกราะทอง / คุ้มครองลูก
ค.
โลกเลิศล้ำ / ด้วยศรัทธา / มารดาดล
ง.
ประจักษ์ชัด / สังคมดี / เพราะมีแม่
9)
คำประพันธ์ต่อไปนี้ ใช้ตอบคำถาม
คำประพันธ์ข้อใดต่อไปนี้ไม่ปรากฏการใช้ภาพพจน์
| กลางสนามรบนามสนามโลก หนึ่งพระคุณคงมั่นมิผันแปร อานุภาพแห่งสองมือแม่คือดาบ กี่ปัญหาทุกข์ร้อนล้วนผ่อนเบา สายใยรักถักทอก่อโล่แกร่ง อุทิศแดทั้งดวงด้วยห่วงใย ทิพย์คำสอนเพียงเกราะทองคุ้มครองลูก ชี้ถูกผิดปูแนวทางสร้างชีวา จึงเกิดคนเต็มคนบนแหล่งหล้า แม่สร้างลูก…ลูกสร้างชาติ…ประกาศคำ ประจักษ์ชัดสังคมดีเพราะมีแม่ คือ “วีรสตรี” มั่นขวัญกมล | ล้วนสุขโศกเปลี่ยนผ่านกาลกระแส คือ “วีรสตรี” แท้ “แม่” ของเรา คอยปรามปราบอวิชชาฆ่าขลาดเขลา ท่านปัดเป่าทุกข์ผองประคองใจ ทุ่มเทแรงเลี้ยงดูเป็นผู้ให้ ป้องกันภัยเลวร้ายกล้ำกรายมา แม่ฝังปลูกความดีทวีค่า มอบปัญญาเปี่ยมความรู้คู่คุณธรรม พัฒนาสังคมให้ไม่ตกต่ำ โลกเลิศล้ำด้วยศรัทธามารดาดล กราบรักแท้…กตัญญูเชิดชูผล ลูกทุกคนน้อมบูชิตนิจนิรันดร์ |
คำประพันธ์ข้อใดต่อไปนี้ไม่ปรากฏการใช้ภาพพจน์
ก.
กลางสนามรบนามสนามโลก ล้วนสุขโศกเปลี่ยนผ่านกาลกระแส
ข.
อานุภาพแห่งสองมือแม่คือดาบ คอยปรามปราบอวิชชาฆ่าขลาดเขลา
ค.
ทิพย์คำสอนเพียงเกราะทองคุ้มครองลูก แม่ฝังปลูกความดีทวีค่า
ง.
จึงเกิดคนเต็มคนบนแหล่งหล้า พัฒนาสังคมให้ไม่ตกต่ำ
10)
คำประพันธ์ต่อไปนี้ ใช้ตอบคำถาม
คำประพันธ์ข้างต้นแต่งขึ้นเพื่อจุดประสงค์ใด
| กลางสนามรบนามสนามโลก หนึ่งพระคุณคงมั่นมิผันแปร อานุภาพแห่งสองมือแม่คือดาบ กี่ปัญหาทุกข์ร้อนล้วนผ่อนเบา สายใยรักถักทอก่อโล่แกร่ง อุทิศแดทั้งดวงด้วยห่วงใย ทิพย์คำสอนเพียงเกราะทองคุ้มครองลูก ชี้ถูกผิดปูแนวทางสร้างชีวา จึงเกิดคนเต็มคนบนแหล่งหล้า แม่สร้างลูก…ลูกสร้างชาติ…ประกาศคำ ประจักษ์ชัดสังคมดีเพราะมีแม่ คือ “วีรสตรี” มั่นขวัญกมล | ล้วนสุขโศกเปลี่ยนผ่านกาลกระแส คือ “วีรสตรี” แท้ “แม่” ของเรา คอยปรามปราบอวิชชาฆ่าขลาดเขลา ท่านปัดเป่าทุกข์ผองประคองใจ ทุ่มเทแรงเลี้ยงดูเป็นผู้ให้ ป้องกันภัยเลวร้ายกล้ำกรายมา แม่ฝังปลูกความดีทวีค่า มอบปัญญาเปี่ยมความรู้คู่คุณธรรม พัฒนาสังคมให้ไม่ตกต่ำ โลกเลิศล้ำด้วยศรัทธามารดาดล กราบรักแท้…กตัญญูเชิดชูผล ลูกทุกคนน้อมบูชิตนิจนิรันดร์ |
คำประพันธ์ข้างต้นแต่งขึ้นเพื่อจุดประสงค์ใด
ก.
ยกย่อง
ข.
บูชา
ค.
เทิดทูน
ง.
เทิดพระเกียรติ
เฉลย
1. ง 6. ก
2. ค 7. ข
3. ง 8. ข
4. ข 9. ก
5. ค 10. ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น